1964 Smurfenlied

Kwetteren, tetteren, snetteren maar

Hier staat het smurfenjaar!

Studenten, studenten, de trots van pa en moe,

We hebben eindexamen en willen ons bekwamen,

Genieën op knieën miskend in ons talent,

Zo worden wij een grote meid

En wij een nette vent.

Nu foeten en meisjes aan eind van ons Latijn

Een grote mond vol tanden

Het zweet in onze handen

Wij zuchten en smurfen, ons hart is vol chagrijn

We weten niet wat ons nog wacht

En waar het eind zal zijn.

Ons ideaal is eens te leven in die kille maatschappij

Maar is ons dat wel gegeven, is dat echt wel iets voor mij.

Want psychisch zijn wij niet stabiel en niet goed geëpibreerd,

Geknepen mond, benepen ziel, moreel geïnfecteerd.

U bent onze zielebrekers, en alles wordt rozengeur en maneschjin

En wij worden lekenprekers, en maak ons daarom Veritijn!